نیست که نیس . . .

گفته بودی سهراب

پشت دریا شهری است
 که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است
 ولی امروز چرا،صحبت از نور خدا نیست که نیست؟
 وگناه است هم آغوش بشر
 و سعادت همه جا بسته دریست
 تو ندیدی انگار
 شهر ما پنجره ای باز نداشت
 و اگر داشت به جز منظره غصه و غم
 حاصلی هیچ نداشت
 و تو می گفتی باز
 دست هر کودک ده ساله شهر شاخه معرفتی است
 و دریغا که نگفتی که هم اکنون،اینجا
 خبر از معرفتی نیست که نیست