هذیون . . . .

یه چیزیایی هست

من یه جا باید بگم

باید سوالم رو فقط از خدا بپرسم چون اون فقط جوابش رومی دونه

ولی نمی دونم چطوری باید ازش جواب بگیرم و چقدر باید صبر کنم

دوس دارم رو درو بشینیم و من سوال هام رو ازش بپرسم و اونم شمرده شمره جوابم رو بده

ولی چه فایده

این وسط فقط من دوس دارم که با خدا رو درو بشینیم و حرف بزنیم

فک نکنم خدا بتونه یه وقت ویژه برام بذاره

خدا حتما می گه ساره تو حرفات تکرارین و هزار هزار یا شاید هم میلیارد ها میلیارد آدم همین فکر ها رو کردن و همین سوال ها رو

شاید علاقه ای نداشته باشه که به صدام گوشبده

یه زن رو مثال می زنم . . وقتی شوهرش بهش علاقه داشته باشه و زنش براش اهمیت داشته باشه دقیقه ها برای زنش وقت می ذاره و با جونو دل به حرف های زنش گوش می ده

و در قبله حرف های زنش عکس العمل هایی رو نشون می ده که برای زنش خوشایند باشه و اگه جایی رو هم قبول نداشت منطقی با زنش صحبت می کنه . . . البته اینایی رو که گفتم مرده ایده آل نه هر مردی

حالا خدا

به نظرم خدا حوصله ی حرف ها و درد دل های تکراری منو نداره

من یه سری نشونه از خدا می خوام

برای امید

برای زندگی

برای ادامه دادن

یه سری نشونه ی خاص

می خوام صدای خدا رو بشنوم که بگه ساره دوستت دارم

من گاهی بلند می گم گاهی کوتاه و تو دل می گم

گاهی می نویسم

که خدایا خیلی دوستت دارم

چرا خدا بهم جوری نمی گه دوست دارم که صداشو من بشنوم

خدا مثه اون مردی که برای اثبات دوست داشتن زنش برای زنش هر کاری می کنه ولی هیچ وقت با زبون به زنش نمیگه که دوستت دارم

دارم همه کارایی که خدا برام می کنه که بهم بگه ساره برام خیلی مهمی رو می بینم ولی دوس دارم صداش رو بشوم

دوس دارم یه نشونه ازش ببینم 

خدایا تو می دونی که خیلی ها هستن تو این جامعه که نمی تونن پیشرفت منو ببینن

خدای من فقط تو رو دارم که ازم در مقابل بدی ها و نا امنی ها حمایت کنی و هوام رو داشته باشی

خدایا قول بده که خیلی مواظبمی

قول بده خدا جونم