حرف های نا گفته ی ۲

من نه  دروغ می گم

نه مال کسی رو حتی یه اپسیلون بدون رضایتش خورده م

نه به نا محرم نگاه هرزه داشتم

نه زیراب کسیو زدم

نه به کسی کاری داشتم

ولی همیشه سعی کردم تا می تونم به همه محبت کنم

ولی کسی محبت منو نمی بینه ...

تنها سود محبت من اینه که تو دیگران توقع بی جا ایجاد می کنه ..فک می کنن وظیفه مه

خیلی تنهام ...خیلی

تازه به خاطر کارایی هم که می کنم مذمت می شم ..مثه گذاشتن چادر و محجبه بودن 

همین دیروز غروب که از بیرون خسته و کوفته برگشته بودم ( صبحش رفته بودم دانشگاه و تو ظل آفتاب موقع برگشت وسط ظهر رفتم کتابخونه پیش المیرا که با هم درس بخونیم ) بعد اون غروب بود که بر گشته بودم خونه ..کیفم سنگین بود ولی با این سنگینی ..یه سری خورده ریز خریده بودم که در نبود مامانم شام درس کنم

خسته و کوفته زنگ در خونه رو زدم ..بابام پشت آیفون بود و فقط اون خونه بود

فک کردم پوریاست ..می خواستم بگم مامان روغن سرخ کردنی گرفته ..که بابام پشت آیفون بود و ازش چیزی نپرسیدم

اومدم بالا ..اون وقتی منو دید گفت این چیه سرت و این چه چادریه ...

یادتون میاد یه چادر لبنانی گرفته بودم که گفتم خیلی بهم میاد و حجابشم درسته

گیر داد به حجابم که چرا انقد با حجابی ...

نمی دونستم اون لحظه چی بگم ..گفتم نه من این چادر رو برای راحتی برای دانشگاه رفتنم گرفتم

که صداشو برد بالا و سرم داد کشید که آره خودتو درگیر حجاب ..این چیزا کردی

که واقعا این طور نبود من که حجاب خاصی نداشتم ..خب سعی کرده بودم اون جوری باشم که خدا می خواد

..عصبانیتش رو رو من خالی کرد و گذاشت رفت والیبال با رفیقاش

من موندم و خدا و یه آینه ....با همون لباس و در نیاورده و خسته و کوفته ...با همکه ی ضعفی که داشت و گر ما زدگی که دچارش شده بودم ..رفتم جلو آینه و به خودم نگاه می کردمو زار زار گریه کردم ..

که خدایا من بابت کدوم عمل زشتم مذمت شدم ..

چه خطایی مگه ازم سر زده بود ؟

بعدش خودمو آروم کردم و رفتم مغازه که روغن سرخ کردنی بگیرم که شام درس کنم

از مغازه بر گشتمو ..لباسمو در آوردمو ..شروع کردم شام درس کردن ..که وسطاش هی یاده همه چیز و خودم و زندگیم و روز مرگی هام می افتادم

از یه طرف بادنجون پوست می گرفتمو ..از یه سمت دیگه اشک می ریختم

...اینه زندگی من

زندگی که خودم سعی می کنم خودمو با انرژی نشون بدم

دیروز که تو دانشگاه بودم و تو سلف نشسته بودم تا بعد کلاس یه چایی بخورم

یه سری از بچه ها بودن که سر حرف باز شدو ..به استاد جماعت رسید ..

واز حرف هایی که بچه ها در مورد استاد ها می زدن

و آخرش به این نتیجه رسیدیم که ما یه استاد سالم تو دانشگاهمون نداشتیم

همشون با دانشجو هاشون رو هم ریخته بودن ..با اینکه هم خودشونزن داشتن و هم بچه

و بچه ها از ارتباط هایی می گفتن که این استادا با دانشجو های دختر دارن

حرف یکی از استادا شد که من با هاشون دو ترم کلاس داشتم و تازه دیروز متوجه شده بودم که چرا اون سر کلاس باهام بد برخورد می کرد و نسبت بهم بی اعتنا بود ..و آدم حسابم نمی کد با تموم فعالیت ها یی که سر کلاس داشتم و با تموم نمره الف بودنم

..درسی رو که ازش می شدم ۱۹ رو بهم داده بود ۱۶ .. و چقدر بابت این نمره من گریه کرده بودم ..چون خیلی برا خوندن درسش زحمت کشیده بودم

تو دانشگاهیم که استاداش به خاطر اخلاقیات و رفتار هام و محجبه بودنم و پا ندادنم بهم حقم رو نمی دن ...تو خونه ی هستم که اگه نمازم طول بکشه یا اگه حجابم رو رعایت کنم یا اگه نماز شب خون باشم مذمت و مسخره می شم. . . به خاطر اعتقادم به خدا داداشم دستم می ندازه

تو جایی فعالیت و کار می کنم که باورم ندارن و منتظرن تا چیزی ازم ببین تا بهم انگ بزنن

به خدا می گم خدایا اصلا چرا منو آوردی تو این دنیا ..

می دونید چیکار می کنه ؟

سکوت می کنه

و منو وادار به سکوت می کنه 

تا کی سکوت کنم

برادر عزیزی که می ی اینا نا ملایمات زندگیه و ما جوونا قرتی بازیم می شه و از هر نا ملیمتی می شکنیم ...می دونی به تو داداش عزیزم چی می گم ..می گم من تو زندگی دچار گرفتاری هایی هستم ..که برای اینکه آرامش برای ارضای روحیم باید بجنگم ..

دارم بیستو چن ساله که می جنگم ..و واقعا خسته شدم

خسته شدم