و اما امروز . . .

نمی دونم چرا دلم برا بلاگم تنگیده بود

مهیار یکی دو ساعت پیش رفت

ازم اجازه خواست که این هفته رو به خاطر من بره  با اینکه فردا تعطیله

چون دوشنبه امتحان دارم و بشینم درسمو بخونم

امروز فهمید من دوشنبه امتحان دارم ..گفت پس من امروز غروب می رم

گفتم من درسمو می خونم ..تو که ممانعتی ایجاد نمی کنی

گفتم من همشو خونده دارم و در حال حاضر هم دارم دوره می کنم

گفت نه فک می کنی ..من اگه باشم تمرکز نداری

 و هفته ی بعد مرخصی می گیره شنبه رو می مونه

انقد درس برای مهیار مهم که نگو

خودشم از اون بچه درس خون های فول بود دوران تحصیلش البته الان هم هس

منم قبول کردمو باید به خواسته ش احترام می ذاشتم  چون صلاحم رو می خواست 

غروبی کلی موقع رفتن انگاری دپرس بود . . . .خیلی ناراحت شدم

آخه این چه وضعشه ؟

من این جا / اون اون جا

اوووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووف

خدایا این ترم به خیرو خوشی فارغ التحصیل شیم بریم تهرون ور دل این مهیار جان که ایشونم انقد بد حال نباشن

الانم که اومدم وب گردی  . . . طاقت نمی تونم بیارم که از بس معتاد نت شدم خو 

چقد امروز زود گذشت  . . . .قبول نیست