سه شنبه ی من . . .

دیگه نوبتی هم باشه نوبت رسیدگی به درس ها و تحقیق هاست

خوشحالم که کارای جانبیم فعلا روال عادیش رو طی می کنه و من می تونم به درسام بپردازم

شروع کردم دارم برا کنفرانسم می خونم و مطالعه های جانبی برای بالا بردن تو زمینه های مدیریت ژاپنی . . . واقع خوندن مباحث تو این زمینه برام لذت بخشه

دیگه درس خوندن تو فوق با درس خوندن تو لیسانس و جون کندن تو لیسانس خیلی ما به تفاوت داره

حس یه آزادی دارم تو فوق که تو لیسانس اصلا و ابدا این آزادی رو حس نمی کردم

دستت برا درس خوندن تو فوق خیلی باز تره و یه جورایی به خودت بستگی داره . . . بعد از 16 سال درس خوندن از اول ابتدایی تا لیسانس تازه به این آزادی رسیدم

آزادی که 16 سال طول کشید . . . البته نه خیلی بکر و بدون نقص و با امکانات /  (حتی دریغ از یک اپسیلون امکانات )ولی خب از هیچی بهتره . . . خدا رو صد ها هزار مرتبه شکر

البته خیلی از دانشجو ها هم هستن که از این آزادی سو استفاده می کنند

و درس نمی خونن و به دنبال گرفتن مدرک هستن

تو فوق دیگه بابت سوال پرسیدن ها و بیشتر درس خوندن توسط دیگر دانشجو ها و استاد مذمت نمی شی . . . یعنی اونا چنین حقی به خودشون نمی دن که مذمتت کنن 

درس خوندن چقدر لذت بخشه . . . خدایا این لذت رو از من نگیر

من تو دوران لیسانس خیلی بابت این مساله اذیت شدم

حسادت هایی که دیگر دانشجو ها بهم داشتن و متلک هایی که می نداختن 

کنایه هایی که می زدند

اینکه استادا آخرای ترم سخت گیریشون رو من و امثال من بیشتر بود . . .

در واقع نوعی حال گیری

و چقدر بابت پوششم غیر مستقیم و مستقیم  در حقم  توسط اکثر استادام و یه سری از مسئولین اچحاف یا  اچهاف می شد . . . چرا ؟ چون که سر کلاس ها هم چادر سرم بود

و اونا فکر می کردن هر کی چادر می ذاره یه عوامه و هیچی حالیش نمی شه یا مثلا اگه آرایش ث.کثی نمی کنه کودن تشریف داره 

با اینکه همیشه شیک می پوشیدم و می پوشم و سعی می کنم همیشه سرو وضعم مرتب باشه

البته تو گاگول بودن ساره ضعیفه که شکی نیست / اگه ساره عقل داشت از کسی خوشش نمی اومد و بهش اِبراز . . . . . نمی کرد

بابام امروز که از جلسه زود تر اومده بود خونه . . . بعد خوندن نمازش گفت ساره فردا کلاس داری ؟

گفتم آره

گفت : همه چی روبراهه و اوضاع درسیت رو رواله دیگه ؟ مشکلی که نداری ؟

گفتم همه چی خوبه فقط تو ترجمه های مقالات فک کنم به مشکل بر می خورم و خیلی وقتگیره

سرشو تکون داد و چیزی نگفت . . . داشت به چیزی فکر می کرد ولی به زبون نیاورد

از ادا اوصول هایی که یکی از استادای زنم سر کلاس در میاورد براش اجرا کردم و می خندید

عاشق لبخند هایی هستم که رو لب پدر و مادرم می شینه

ای خدا هیچ وقت اونا رو ازم نگیر . . . اگه روزی قرار به رفتن باشه / من باید زود تر برم

خدایا این قولو بهم بده / باشه ؟